Scones van Mrs Jones
Of het de zomer van 1990 of 1991 was ben ik vergeten, wel weet ik nog dat het een warme zomer was en wij voor het eerst in hele lange tijd de oversteek maakte naar Engeland en Wales. Van de overtocht weet ik alleen nog dat ik misselijk was en dat 'geen land zien' best spannend is. Met een walkman op zat ik met mijn broertje en zusje op de achterbank, de reis dwars door Engeland duurde lang. Maar toen de wegen steeds smaller werden en de heuvels hoger waren we dan eigenlijk op de camping in Beddgelert, Snowdonia, noord Wales. Als ik diep in mijn geheugen graaf komen er flarden van gebeurtenissen boven, kleine details; mijn moeder die haar bril liet vallen in de douche en toen een nieuwe moest kopen en moest wennen aan de nieuwe sterkte, ik hoor haar nog lachen 'alles loopt scheef' en ik dacht dat het door de heuvels op de camping kwam. Maar ook wandelingen door de bergen, een treintje en een terrasje waar we bare brith aten. De ijskoude beek langs de camping waar we m