Bij Ruth aan tafel

Na veel verzoekjes toch maar het recept van de Lemoncurd taart. Hij is tenslotte ook te koop bij mij. Maar hij is zo lekker dat jullie het ook maar moeten gaan proberen. Ik gebruik niet de hele rol koekjes maar hou er 5-6 over, lees onder het recept waarom.  Meestal gebruik ik een springvorm van 25 cm. Lemoncurd frambozen taart 1 rol (-5) chocolade koekjes 125 gr gesmolten roomboter 4 citroenen sap en zest 300 gr suiker 150 ml water 125 gr roomboter 6 eierdooiers 6 tl maïzena 3 gelatine blaadjes 1 doosje diepvries frambozen 100 ml water 50 gr suiker 2 gelatine blaadjes Maak koekkruimels. Ik doe dat meestal door de koekjes in een zakje te doen en er even flink met de deegroller op te meppen. Smelt ondertussen de boter, meng de koekkruimels er door en maak er een stevige bodem van in de taartvorm. Druk goed aan. Zet de bodem in de koelkast. Week de 3 gelatine blaadjes in een bakje met koud water. Verwarm in een steelpannetje met dikke bodem het citroe

Bij sommige zelf gemaakte producten krijg ik nog wel eens te horen dat het veel goedkoper Is om het in de supermarkt te kopen. In de meeste gevallen Is dat ook zo en daar ligt nou net het antwoord op deze mededeling. De prijs ligt zo laag omdat er zo weinig hele producten in zitten maar allemaal halffabrikaten. Neem nou het volgende recept. Curry ketchup. In de fabriek komt er geen tomaat meer aan te pas. Wel tomatensap uit concentraat. En vooral veel suiker, 29 gram op 100 ml. Dat zijn 9 suikerklontjes. Dat vind ik best veel. En dan gaat het mij niet om de calorieën van de suiker. Maar op de manier dat het lichaam reageert en de (kunstmatige) suikers verwerkt. Ik gebruik dus ook wel natuurlijke suikers als vervangers. Maar wel een stuk minder. Bij gebrek aan goede smaakvolle tomaten heb ik er ook tomatenpuree door gedaan. Maar als je goede tomaten kunt vinden Is dat net zo lekker. Van dit recept kon ik twee potjes. Die in de koelkast goed houdbaar zijn. Curry ketchup  1

                                Ooit zag ik een documentaire over het eten in de tijd van de Romeinse overheersing. Het lievelings gerecht van keizer Nero was een deeg gerecht dat in lagen werd opgebouwd met groenten en geitenkaas. Hij liet dit in grote hoeveelheden klaarmaken om een overwinning te vieren. Later werd dit de lasagne zoals wij hem kennen. Als groenten werden vooral courgette en aubergine gebruikt. Tomaten, die nu zo bij Italië horen, waren ten tijde van Keizer Nero nog helemaal niet bekend in Europa. Die zouden pas na 1492 vanuit Zuid Amerika richting Europa komen.  Dus komen in het recept van Nero's lasagne niet voor. Dit is mijn variant op Nero's lasagne. Lasagne Romana 4 personen Bereidingstijd: 1,5 uur  2 aubergine 2 courgette 2 teentjes knoflook 200 gr Ricotta 100 gr Pecorino 200 gr zachte geitenkaas, naturel Lasagne vellen 500 ml Bechamelsaus Snij de aubergine en courgette in plakken en grill ze in een grillpan.  Meng de ricotta, pecorino, g

Ik bak eigenlijk nooit hartige taarten. En de keren dat ik een poging waagde ging het mis. Vandaag toch nog weer eens een poging gedaan. En met zeer goed resultaat. De taart was stevig en zeer goed van smaak. 1 kg diepvries bladspinazie 2 teentjes knoflook 200 gr feta van een goede kwaliteit 4 eieren 2 el gedroogde dille 1 tl gedroogde munt Peper uit de molen Beetje zout 8 plakjes bladerdeeg Kleine springvorm Vetvrij papier Laat de spinazie ontdooien en druk in een vergiet het meeste vocht er uit. Snij de feta fijn. Hak de knoflook fijn en meng samen met de rest van de ingrediënten met de spinazie. Frommel het papier tot een prop en maak het nat. Zo wordt het soepel en kan je de springvorm bekleden. Bedek heel de vorm met het bladerdeeg. Druk de naden goed dicht. Doe de spinazie er in en druk licht aan. Bak de taart voor minstens 45 minuten op 180 C. Laat de taart iets afkoelen voor dat je de springvorm los maakt. Zo wel warm als koud erg lekker.

Als kind kwam ik een aantal keer in het mooie Noord-Wales. En een van de leuke dingen die ik me van deze vakanties kan herinneren is dat we dan, na een lange wandeling bij een pub thee gingen dringen. Natuurlijk buiten in de tuin want naar binnen mochten we niet. Het liefst nam ik dan een dik plak Bara Brith bij mijn thee. Iets dat tussen brood en cake in zat en borden vol rozijnen. De smaak ben ik nooit vergeten.  Hoewel ik ook wel weet dat je gerechten van de vakantie of je jeugd beter niet kan namaken want de smaak haalt toch nooit als toen daar op dat tropisch eiland of bij dat ene leuke restaurantje, toch heb ik een poging gewaagd en ben ik als eerste opzoek gegaan naar het juiste, zo origineel mogelijke recept. Wales bestaat uit Noord en Zuid, zo ook het recept. In het noorden gebruiken ze gist in het zuiden bakpoeder. Het eerste komt al voor in boekjes van 5 eeuwen geleden, het recept uit het zuiden is rond 1800 ontstaan.  Ik koost voor het zuidelijke recept omdat in mijn

Dat je bij de eerste hap uitroept; "Waarom heb ik dit niet eerder ontdekt!" Nou zo lekker is dit ijs. Bananenijs 1 kilo rijpe bananen in stukjes Ja slechts bananen gaan er in dit ijs. Snij de bananen in stukjes en doe ze in een zakje. Leg ze voor 12 uur in de diepvries. Doe de banaan in een keukenmachine en maal op half vermogen tot een egale massa. Op hoge snelheid kan je er nog wat lucht in draaien. Maar let op dat je niet te lang draait want dan smelt het ijs.  Ik doe het ijs na en draaien nog even terug in de diepvries, 30 minuten om op te stijven.  En klaar is je ijs. Voor de toppings kan je alle kanten op. Ik heb hier gekozen voor extra pure chocolade. Maar wat dacht je van kokos, chocolade saus of rozijnen?