Bij Ruth aan tafel

Als deze tulband in de oven staat en ik ogen dicht doen  zie ik kerstmis uit mijn jeugd. De boom met zilveren balen en echte kaarsjes (dood eng vond ik dat en kreeg geen hap door mij keel als ze branden tijdens het kerstdiner) en het kerststalletje op de grond. Het huis ruikt naar zoete kruidige geuren. En ik hoor altijd dezelfde kerst LP  van  Hermans van Veen   (klink voor spotify) Het kerst ontbijt in je mooiste kleren, die niet altijd lekker zaten maar het hoorde er bij. Daarna oma halen en fijn samen zijn tot we gingen eten. Tussen door kwam dan de kersttulband bij de thee en koffie met slagroom. Mooi opgemaakt met een hulst takje en poedersuiker. De smaak kon ik pas toen ik wat ouder was waarderen maar het was bijna het eerste recept dat ik aan moeder vroeg toen ik het huis uit was. Want geen kerst zonder deze tulband. Ok en de LP van Herman van Veen..... Maak hem tenminste 1 dag van te voren. De smaak en structuur worden alleen maar beter als hij even rust. Bewaar in een afgeslo

Spruitjes zijn nou niet mijn favoriete groenten. Ik heb daar toch een associatie bij van slappe bittere doorgekookte bonkjes. En de lucht die in de flat van mijn oma hing.   Maar ook k ben altijd bereid om nieuwe dingen te leren en zo stond ik vorige week in de keuken spruitjes te bakken. En ik heb ze met plezier op gegeten daar na. Recept geslaagd. Komende kerst zal ik ze ook bij de familie voorschotelen, ik hoop dat die er ook blij van worden. Het is in ieder een makkelijk en snel bij gerecht.  Op de foto zie je ook wat gebakken prei onder te spruiten, dat mag maar ik vond het niet nodig. Alleen de spruiten is voldoende. Spruitjes  4 personen Bereidingstijd: 20 minuten 800 gr spruiten 2 sjalotten 2tl chili vlokken 2 el honing zout  flinke klont roomboter Maak de spruiten schoon en snij de sjalotten in halve ringen.  Smelt de boter in een koeken pan en laat de sjalotten zachtjes fruiten. Niet bruin laten worden. Voeg de spruitjes toe en bak even mee. Voeg de chili vlokken en snuf zout

Er zijn bij mij een paar smaken die hele fijne herinneringen oproepen; citroenthee herinnert mij aan langzaam wakker worden bij oma in het grote bed, verse falafel aan de straten van Luxor en natte coleslaw aan de laatste zomervakantie met mijn ouders. In 1996 ging ik voor het laast mee naar Engeland. Daar aten we voor het eerst bij de KFC, ondefinieerbare kip stukken, slappe friet en een plastiek bakje met natte koolprut. Maar, daar in een kelder in London smaakte het geweldig en hadden we dikke lol. Het bleef in de jaren er na een heimelijk genoegen om zo nu en dan te eten bij de KFC en dan altijd een bakje coleslaw te bestellen. De smaak bracht me keer op keer terug naar die eerste keer. Door de jaren heen heb ik het zelf een paar keer gemaakt, met steeds matig resultaat, de kool bleef te hard en ik miste een bepaalde smaak. Op zoek naar een andere recept kwam ik op een Amerikaanse website en daar stond een recept voor de coleslaw (like KFC), ik nam het over en waagde nog een poging