Kinderen aan tafel
Zo zie ik de kinderen nou graag. Lekker etend aan tafel. Zonder mopperen, zonder wiebelen en zonder tijdrekken.
'Jou kinderen eten natuurlijk alles en altijd zo gezond' Dat hoor ik vaak. Maar laat ik iedereen maar uit die droom halen. Ook bij mij aan tafel is het soms oorlog. Mijn kinderen stoppen ook echt niet zomaar alles in hun mond wat ik ze voorschotel. Dat gaat vaak met veel gepuf en gesteun. En ik heb maar één antwoord op het gemopper. 'Alles wat ik je te eten geef is eetbaar'. Of ze het bij de eerste keer ook lekker vinden is natuurlijk persoonlijk en iedereen moet aan smaken wennen. Ik vond droge witte wijn ook niet meteen lekker.....
Zo nu en dan ga ik, lekker opvoedkundig onverantwoord de strijd aan met de kinderen. En moeten ze echt iets proeven. Het resultaat is bijna altijd hetzelfde, het is toch wel lekker. En soms komt er iets voorbij dat ze echt niet lekker vinden. Zo gruweld mijn zoon van rauwe tomaten, hoe zoet dan ook hij vindt ze echt niet lekker. Maar op de pizza of in de pastasaus is het geen probleem. Hier geef ik aan toe en ik zal hem dan ook niet dwingen om te eten.
Ik zal meteen nog een droom door prikken. Wij eten echt niet elke dag verantwoordelijk biologisch en gezond. Ik streef naar 80-20. Maar soms..... Voetbatrainingen, zwemles, schaatsen, overwerken en gewoon geen zin om te koken, zorgen voor een snelle makkelijke oplossing. En hoe lekker is soms een pizza en koud blikje cola?!
'Jou kinderen eten natuurlijk alles en altijd zo gezond' Dat hoor ik vaak. Maar laat ik iedereen maar uit die droom halen. Ook bij mij aan tafel is het soms oorlog. Mijn kinderen stoppen ook echt niet zomaar alles in hun mond wat ik ze voorschotel. Dat gaat vaak met veel gepuf en gesteun. En ik heb maar één antwoord op het gemopper. 'Alles wat ik je te eten geef is eetbaar'. Of ze het bij de eerste keer ook lekker vinden is natuurlijk persoonlijk en iedereen moet aan smaken wennen. Ik vond droge witte wijn ook niet meteen lekker.....
Zo nu en dan ga ik, lekker opvoedkundig onverantwoord de strijd aan met de kinderen. En moeten ze echt iets proeven. Het resultaat is bijna altijd hetzelfde, het is toch wel lekker. En soms komt er iets voorbij dat ze echt niet lekker vinden. Zo gruweld mijn zoon van rauwe tomaten, hoe zoet dan ook hij vindt ze echt niet lekker. Maar op de pizza of in de pastasaus is het geen probleem. Hier geef ik aan toe en ik zal hem dan ook niet dwingen om te eten.
Ik zal meteen nog een droom door prikken. Wij eten echt niet elke dag verantwoordelijk biologisch en gezond. Ik streef naar 80-20. Maar soms..... Voetbatrainingen, zwemles, schaatsen, overwerken en gewoon geen zin om te koken, zorgen voor een snelle makkelijke oplossing. En hoe lekker is soms een pizza en koud blikje cola?!
Eigenlijk gaat het bij ons net zo als bij iedereen. De kinderen mopperen bij te verantwoord eten en juichen bij friet met frikandellen.
Maar oh wat kan ik gelukkig worden van goed etende kinderen!!
Maar oh wat kan ik gelukkig worden van goed etende kinderen!!
Reacties