Harira

 

Van Turkije tot Marokko, langs de Levant en de noord kust van Afrika, overal vind je deze goed gevulde soep. Voor vele brengt het herinneringen terug aan de maand Ramadan, wanneer de soep vaak wordt  gegeten bij het verbreken van het vasten. 
Ik ad hem voor het eerst, als mijn herinneringen mij niet in de steek laten, bij mijn buurmeisje Aisha. Ik was 6 of 7 jaar en zij net in  Nederland. Een groot Marokkaans gezin dat in mijn ogen een chaotische oase was. Hoewel communicatie heel moeilijk was kreeg ik altijd een warm gevoel als ik daar binnen was. Ik herinner mij nog goed dat ik henna poeder in mijn handen kreeg en heel de avond en nacht met gesloten vuisten zat. En hoe trots ik was op de prachte rood/oranje handen die ik daarna nog weken had. Twee  eet-herinneringen heb ik aan dit gezin. Of eigenlijk drie, maar die laatste heb ik wat weg gestopt.
De eerste zijn de grote sappige sinaasappels die de vader mee nam uit Marokko en bij ons kwam brengen als ze aan het einde van de zomervakantie weer met hun busje de straat in kwamen rijden. De tweede herinnering is dus een dikke kruidige soep. Die ik samen met de andere kinderen kreeg in dezelfde tijd dat ik die mooie rode handen had. De soep en mijn handen hadden dezelfde kleur, dat beeld is mij bijgebleven. En vooruit, jullie krijgen ook de derde herinnering. Tijdens de voorbereidingen van Eid al-Adha (offerfeest) was ik getuigen van het slachten van een lam, in de douche.... Geen grote trauma's aan over gehouden hoor, het hoorde er een beetje bij denk ik. Wel was er later een hele grote verstopping in de staat, waarschijnlijk werd dit ritueel door meer gezinnen in de douche gedaan. 

Maar goed, het slachten laat ik graag aan de slagers over, henna had ik voor het laatst op mijn bruiloft dus hou ik het vandaag bij de soep. 
Een stevige soep waar veel variatie in mogelijk is. Soms voeg ik een (zoete) aardappel toe of laat wat rundvlees mee stoven. 
Ik geef hier de basis, experimenteer er vooral lustig op los.

Harira

4 personen
Bereidingstijd: 3 uur

2 ui, gesnipperd
4 knoflook, gesnipperd
3 wortel (bospeen) of 1 winterwortel, in stuken van ong. 1 cm
3 stengels bleekselderij, in ringen
30 gr tomatenpuree (klein blikje)
400 gr tomaten blokjes (1 blik)
2 el harissa
400 gr kikkererwten (1 blik)
250 gr rode linzen (droge)
1 el gember poeder
1 el paprika poeder
1 el komijn poeder
1 el kurkuma
1 el ras el hanout
50 gr vermicelli
2 liter bouillon 
flinke scheut olijfolie

Verwarm de olijfolie in een flinke pan. Fruit de ui en knoflook tot het glazig is. Voeg wortel en bleekselderij toe en bak even mee. Voeg de kruiden toe en laat 2 minuten myoteren. Voeg tomaten puree en harissa toe en ontzuur op laag vuur. Nu mogen de linzen, kikkererwten en tomaten blokjes er bij en blus af met de bouillon. 
Laat zo 2 uur heel rustig staan op laag vuur. Het liefst net onder de kook. Wel zo nu en dan roeren want kan aanbranden. Als de linzen zo goed als verdwenen zijn, uit elkaar gevallen, moet je de soep proeven. Mist er nog wat pit? voeg nog wat harissa toe. Misschien nog wat zout? Te pittig? Voeg 1 tl suiker toe. Te dik? Voeg wat water toe. 
Nu mag ook de vermicelli er bij. En laat nu staan tot het tijd is om te eten. 
Persoonlijk vind ik deze soep de dag er na nog lekkerder dus maak lekker veel en bewaar een deel in de koelkast of vries het in. 

Serveer met wat brood en eventueel een schaaltje hummus om te dippen.